By Gerdine

oktober 16, 2018


beschermen, Eigen baas, grenzen, mijn lichaam, mijn lijf, nee, respect, sociale norm

1 comments

We kennen het allemaal wel, zodra je zwangere buikje uitsteekt zijn er mensen die er aan willen zitten. Alsof jouw buik opeens openbaar gebied is. Helaas stopt dit niet met jouw zwangere buik. Ook baby’s en kleine kinderen worden constant blootgesteld aan ‘vriendelijke’ aai-over-de-bol en geef-mij-eens-een-hand of zelfs je-moet-met-mij-knuffelen situaties. Of het nu bekende of onbekende zijn. En owee als het kind tegenstribbelt. Dan krijg je opmerkingen als ‘hij moet het maar leren,’ of ‘stel je niet zo aan!’ Of ‘Ik bedoel het toch lief.’ 

Hoe ga je hiermee om?

Eigen lijf rechten

Elk mens, en in mijn ogen ook elk dier, heeft recht op privacy en is baas over eigen lijf. Dit betekend dat niemand iets bij jouw kind, dus ook jij niet, mag doen wat jouw kind niet wilt. Ja dit geld ook voor medische handelingen, mits het geen levensbedreigende situatie is. Dit geld dus voor stikken of iets giftigs gegeten te hebben. Niet voor een zetpil geven of een vaccinatie. Je kind heeft het recht om nee te zeggen ook als jij vind dat het moet gebeuren. In dat geval moet je in gesprek gaan met jouw kind om die uit te leggen en eventueel over te halen waarom dit nu moet gebeuren. Dwingen is schending van hun recht om nee te zeggen.

Nu is dat lastig bij baby’s maar zodra ze echt kunnen communiceren kun je dit recht echt gaan respecteren door te luisteren naar de grenzen van jouw kind. Wil hij geen knuffel, dan niet. Wil hij geen kus, dan niet. Wil hij geen broek aan, dan niet. Wil hij geen eten, dan niet.

Hoe meer wij deze grens respecteren, hoe meer ons kind ons zal vertrouwen als wij zeggen dat iets moet, als het echt nodig is. Want hij weet dat jij het niet zomaar zult doen, hij vertrouwt je.

Als jij deze grenzen niet respecteert en regelmatig over die grens gaat, dan zal jouw kind jouw hier niet meer mee vertrouwen en zich sneller verzetten.

En dit is ook de basis van seksuele voorlichting.

Sociale norm?

Zowel mijn dochter als mijn zoon hebben er een hekel aan als vreemden hun plots aanraken. Mijn zoontje vind het zelfs niet eens fijn als wij hem plots aanraken. Hij roept dan hard nee of au (ook al doet het geen pijn) en kijkt ons boos aan. Wij zeggen dan sorry en laten hem gaan. Vaak komt hij even later zelf voor een knuffel of een kus die hij graag en vaak uitdeelt.

Mijn dochter vind knuffelen en een aai meestal niet erg van ons en zowel dan zegt zij dat ze het liever niet heeft en ook dan laten we haar met rust. Zodra zij er klaar voor is zal ze dit zelf aangeven.

Van vreemden werkt het echter anders. Dan worden ze beide erg boos. Er is zelfs een tijd geweest dat mijn dochter heel hard ging gillen als mensen alleen al tegen haar begonnen te praten. Want andere wat kleinere tekens werden niet opgemerkt. En gillen was erg effectief om mensen af te schrikken.

Er zijn namelijk verschillende tekens dat jouw kind gewoon niet zit te wachten op een ‘leuk’ gesprek of aanraking van een vreemde. Niet zo gek ook, ze kennen hun niet en sociale verwachtingen zijn bij hun niet van toepassing. Als iemand tegen mijn dochter begon te praten dan liet ze haar hoofd zakken, keek weg en ging zelfs achter mij staan. Helaas is dit voor veel mensen een teken om iets te zeggen in de trant van ‘ik bijt niet hoor’. En gewoon dichterbij te komen, of zelfs te kietelen. In een poging het ijs te breken. Echter werkt dit totaal averechts, je gaat namelijk die grens over. 

Je kind beschermen

Helaas zijn er vele ouders die hun kind ‘aanmoedigen’ om toch die sociale interactie aan te gaan. Vaak goed bedoeld zeggen we, ‘die mevrouw is alleen maar vriendelijk.’ ‘Kom geef eens een handje.’ Of zelfs ‘nou stel je niet zo aan, ze doet niets.’ 

Ook trekken sommige hun kind achter hun been vandaan en geven een standje. 

Ik begrijp niet zo goed waarom. Is het schaamte? Ben je bang dat je kind niet sociaal word? Iets om over na te denken.

Je kind word niet minder sociaal als deze geen interactie wilt met vreemde mensen. Ze zijn vaak nog erg jong en vinden het gewoon eng. Ook is die sociale interactie niet zoals die is als ze eenmaal volwassen zijn. Want zeg nou zelf, hoe raar zou jij staan te kijken als een wildvreemde jou opeens gaat kietelen? Of een aai over je bol geeft? Of jou wilt knuffelen.

Dan ben jij waarschijnlijk net zo beleeft als jouw kind is, of zelfs onbeleefd. En niemand zal tegen jouw zeggen dat jij je op dat moment aanstelt, toch?

Je kind beschermen tegen zulke lief bedoelde interacties is daarom belangrijk. Ik laat mijn kinderen daarom altijd achter mij staan als zij dat willen en geef vriendelijk doch duidelijk aan dat ze niet aangeraakt willen worden. En als ze het dan nog niet snappen dan zeg ik het wat minder vriendelijk.

Dit word niet altijd gewaardeerd maar dat interesseert mij dan weer niet. Mijn kinderen gaan voor. Ook bij familie en vrienden.

Of als je het heel gek wilt doen, dan aai je de mensen gewoon terug. Dan kunnen ze ervaren hoe raar het eigenlijk is om te doen.

 

Heb jij ook ervaring met ongewenste aanrakingen door vreemde? En wat deed jij toen?

Zwangerschapsjeuk, zo kom je er vanaf!
Help, mijn kind heeft koorts!
5 mythes over baby’s die je blijft horen!

Gerelateerde artikelen:

Gerdine

About the author

Gerdine moeder van Maria (Juli 2013), Erik (Nov 2015) en Alyssa (mei 2018). Zij is zeer gepassioneerd over natuurlijke geneeswijze en Reiki master. Ook is zij life coach en fanatiek schrijfster. Daarnaast houd ze erg van boeken verslinden en films en series kijken.

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}

    Download de gratis checklist met 10 natuurlijke geneesmiddelen voor jouw gezin.

    >