Of je nu een kersverse moeder bent of je kinderen al naar school gaan. Deze vraag blijft voor veel moeders vaak door hun hoofd spoken. En natuurlijk alle vragen die erbij horen;
‘Doe ik het wel goed?’ ‘Komen ze niets te kort?’ ‘Ik ben een verschrikkelijke moeder!’ ‘Ik doe ook alles fout.’
Elke ouder heeft deze gedachtes wel eens een keer, of vaker. Dit is dus helemaal normaal.
Hoe weet ik of ik echt een slechte moeder ben?
Heel simpel eigenlijk, zodra je dit denkt, weet je al dat je geen slechte moeder bent. Want deze vraagt zegt al dat je bezig bent met hoe jij jezelf kunt verbeteren en dat zegt al dat je het beste wilt voor je kinderen.
In mijn ogen is een slechte ouder een ouder die helemaal niet geeft om wat voor impact iets heeft op hun kind. Het gaat er alleen maar om wat het beste is voor hunzelf. De behoeftes van de ouder staan boven aan. Zulke ouders denken dan ook nooit ‘ben ik een slechte ouder?’ Zij geven er namelijk helemaal niet om!
Maar doe ik het dan wel goed?
Natuurlijk! Je doet je best met de kennis die je op dit moment hebt. Meer kun je niet doen. Doe je alles perfect? Nee, maar dat doet niemand.
En zodra je meer kennis hebt vergaart, dan kan je weer beter zijn. Je bent dus erg goed bezig!
We hebben allemaal onzekerheden, momenten waarop we aan onszelf en ons kunnen twijfelen. Dit zorgt ervoor dat we verder kijken, meer leren en onszelf gaan verbeteren.
Schuldgevoel
We kunnen ons heel erg schuldig voelen als we iets gedaan hebben en er later achterkomen dat dit helemaal niet zo goed is.
Laat dit schuldgevoel vooral los! Ja ik weet dat dit niet makkelijk is.
Maar je kunt niet reageren met kennis die je niet hebt. Je kunt alleen maar roeien met de riemen die je hebt. En krijg je nieuwe inzichten dan kun je kijken welke aanpak het beste is voor jou en jouw gezin en dat voortaan gebruiken.
Aan schuldgevoelens heeft niemand iets. En hoewel het niet makkelijk is, is het toch belangrijk om jezelf te vergeven en het vanaf dat moment beter te doen.
Maar andere ouders…
Iedereen is anders. Iedereen heeft zijn eigen manier van doen, zijn eigen voorkeuren en daar is niets mis mee. En dus niet alleen jij maar ook jouw kinderen.
Vergelijken heeft dus absoluut geen nut. Want jij bent die persoon niet, en jouw kinderen zijn die kinderen niet.
Je kunt zeker wel naar andere ouders kijken en er van leren. Maar als ik telkens mij schuldig moet voelen omdat een ander het ‘beter’ doet dan ik, zou ik in een zware depressie zakken.
Ik ben hun niet, en kan hun ook nooit worden.
Het enige wat ik kan doen is kijken hoe het voor mij werkt, voor mijn kinderen werkt en dit uitvoeren.
Opvoeden volgens het boekje.
Er zijn duizenden boeken geschreven over opvoeden en allemaal zijn ze vanuit een persoonlijk oogpunt geschreven. Iedereen heeft de beste intenties en wil uiteindelijk het beste voor hun kind. De lessen in boeken kunnen een goed inzicht geven over hoe het ook kan. En vervolgens maak je daarop gebaseerd een eigen plan.
Doe altijd wat goed voelt. En voelt het niet goed dan doe je het niet.
Jij bent verantwoordelijk voor jouw leven en dat van jouw kinderen. Je hebt niets te maken met hoe andere het doen en willen. (Behalve je partner dan ;-)).
Je doet het beste wat je kunt en meer kun je niet doen.
Jij bent een top moeder!