Hormonen zijn gekke dingen. Ze zorgen voor een hele hoop veranderingen in het lichaam. Vaak goed; zo zorgen ze ervoor dat je zwanger kunt worden en blijven. Dat je gaat bevallen en dat je borstvoeding op gang komt. Maar soms kunnen ze ook hele gekke dingen doen. Zo kun je namelijk na je bevalling hele rare gedachtes hebben over je baby. Waar je zelfs misschien wel van zult schrikken. Wat kun je dan denken en waarom is dat?

Heel normaal

Aller eerst wil ik duidelijk stellen dat zulke gedachtes hebben heel normaal is. Naast hormonen is de overgang naar moeder worden heel groot. Je hebt opeens een klein mensje die volledig van jou afhankelijk is op elke manier. Je hebt opeens een enorme verantwoordelijkheid en dat komt gepaard met allerlei angsten. Niet alleen angsten over wat er met jouw kind kan gebeuren als je er niet bent. Maar ook zeker wat jij je kind zelf zou kunnen aandoen. Dit soort bizarre gedachtes worden intrusies genoemd en bijna iedereen heeft ze wel eens.

We schamen ons voor en schrikken vaak van deze gedachtes en zeggen ze vooral niet hardop, want hoe zullen mensen dit opvatten? Dadelijk bellen ze de kinderbescherming. Dus we houden het voor onszelf, terwijl het eigenlijk heel erg normaal is. En het is ook nog eens heel goed om dit soort angsten en gedachtes te bespreken zodat het wat minder eng word. 

Tevens draait het er vooral om wat je gevoelens zijn bij die gedachtes, als je schrikt van je eigen gedachten kun je er van uit gaan dat je het niet echt zult doen. Dus, praat er over en schaam je niet.

Gekke gedachtes

Zelf heb ik al een paar keer boven aan de trap gestaan met een van mijn kindjes en gedacht, “wat nou als ik hem naar beneden gooi?”. Om vervolgens mijn kind steviger tegen mij aan te drukken en te denken, “jeetje! Waar komt dat vandaan! Dat zou ik nooit doen!”.

Herkenbaar?

Of terwijl je je baby in bad doet; “zal ik haar los laten?”. 

Of wat dacht je van; “als ik gewoon weg ga, dan is ze aan haar lot overgelaten” 

Enge gedachtes waarvan je nooit gedacht had ze ooit te hebben toch? Geen zorgen, de meeste moeders hebben dit. Ook al durven ze dit niet altijd te zeggen.

Angsten 

Zodra we bevallen zijn, en vaak al tijdens de zwangerschap, word er een oer instinct wakker. Het moeder instinct. Deze doet niets anders dan de veiligheid van jouw kindje garanderen. Dit houd ook in dat je precies moet weten wat voor gevaren er zijn. Je gedachtes gaan dus allerlei ramp scenario’s verzinnen. Van inbrekers en ontvoeringen tot natuurrampen en ziektes. Bij de ene vrouw is dit heftiger dan bij de andere. Dit zegt echter helemaal niets over of je een goede moeder bent of niet. Het gebeurd of het gebeurd niet. 

Al deze angsten zorgen ervoor dat wij ons kindje gaan beschermen en behoeden van dat gevaar. Wetenschappers denken dat je deze gedachtes juist kunt zien als waarschuwing. Je denkt iets wat je níet zou willen en je hersenen maken daar een voorstelling bij. Je ziet de gevolgen voor je en ziet dit als waarschuwing om niet te gooien, slaan, knijpen, wurgen of je kind iets anders aan te doen. Eigenlijk heel goed en functioneel dus. Al kan het soms een eigen leven gaan leiden waardoor je juist overal bang voor word en je kinderen te veel wilt beschermen. Dan word je en zogeheten ‘helikopter moeder’.

In alle gevallen, praat er over! Met je partner, vrienden, en vooral andere moeders. Dan zul je snel merken dat je niet alleen bent! Probeer er de humor van in te zien en neem deze gekke gedachtes niet serieus.
Heb je het idee dat het te erg word, moet je ook veel huilen of heb je er veel sombere gedachtes bij? Dan kan dit aanwijzing zijn voor een postnatale depressie. Praat er dan vooral over met je huisarts, en vraag om hulp. Je staat er niet alleen voor!