Mijn drie jarige zoontje heeft een achterstand met praten. Een hele tijd hebben wij gedacht, mhua, komt wel goed.

Maar wanneer besluit je dan toch hulp in te schakelen, al is het maar om er naar te laten kijken?

Dit is mijn verhaal.

Kletsmajoor

Mijn zoontje Erik is momenteel 3 jaar en al sinds hij kon brabbelen deed hij niets liever. Een echte kletsmajoor. Hij vind het heerlijk om van alles te vertellen en vooral veel geluid te maken. Zingen, vertellen maar ook gillen, gekke geluidjes maken, noem maar op. Soms heel irritant maar meestal heerlijk!

We hadden dan ook het idee dat zodra hij leerde te praten dat het snel en gemakkelijk zou gaan. De eerste woordjes ging allemaal prima en ook korte zinnen van twee woordjes was geen probleem. Maar daar bleef het vervolgens wel een beetje hangen.

Wel praten, geen woorden

Erik zelf had niets door en kletste vrolijk verder. Hele zinnen, hele verhalen. Top natuurlijk, behalve dan dat we er niets van verstonden. Ja af en toe een woordje maar het hele verhaal was niet te volgen. Het bleef bij gebrabbel. 

Af en toe met vlagen sprak hij duidelijke zinnen en dit gaf ons het idee dat het wel goed kwam, er zat toch nog steeds vooruitgang in. Behalve als hij ziek was geweest dan sprak hij weer slechter, maar logisch toch?

Toch maar hulp

Na lang wikken en wegen hebben mijn man en ik toch besloten om hulp in te schakelen. Niet zozeer omdat we ons erg zorgen maakten, maar gewoon omdat het voor iedereen leuker is als we Erik wel kunnen verstaan. Dan is hij wat minder gefrustreerd als we hem niet begrijpen (dit was hij in het begin totaal niet) en wij kunnen weer genieten van zijn verhalen.

Na wat uitzoeken hoe het zit met de verzekering en een doorverwijzing van de huisarts gekregen te hebben vonden wij een logopedist en na een korte wachtlijst konden wij terecht.

De eerste afspraken

De eerste afspraak was nog gewone kennismaking en Erik vond het heerlijk, want hij mocht spelen. Ik beantwoordde alle vragen en we konden weer weg. 

De afspraak daarna werd er gekeken naar hoe Erik praatte (en gefilmd) en werd zijn woordenschat bekeken door middel van plaatjes kijken en vragen hoe het heet.

Daar werd duidelijk dat Erik een goede woordenschat heeft maar wel een ‘luie mond’. Dat houdt in, hij gebruikt zijn mond bijna niet om te articuleren. Zijn kaak, lippen en tong bewegen bijna niet en daarom kunnen we hem zo slecht verstaan.

Daarnaast spreekt hij de R, S en L niet uit. Met name de R is een lastige letter en daar mogen ze volgens onze logopedist moeite mee hebben tot een jaar of 6.

Elke afspraak duurt maar 30 minuten met een spelletje en een nieuwe ‘huiswerk’ opdracht.

Traject

De geschatte tijd voor ons traject is een half jaar. Maar dit kan verlengd worden als er te weinig vordering is. Volgens de logopedist is er niet echt een probleem maar het is wel goed dat we het nu aanpakken voor er echt een probleem ontstaat.

Tijdens de afspraak speelt zij een spelletje met Erik en pakt daarbij een klank die ze die dag (en wij de rest van de week) oefenen. Door het goed voor te doen en daarbij zijn gezicht aan te raken om te laten voelen hoe de klank aanvoelt leert hij de klanken beter te begrijpen en uit te spreken.

We krijgen vervolgens een spelletje mee naar huis en daar kunnen we mee oefenen. Natuurlijk mogen we ook andere dingen doen om die klank te oefenen.

Vooruitgang

We zijn nog maar een paar weken bezig maar merken wel al vooruitgang. Momenteel zijn we bezig met de O klank en na een paar dagen begint hij zijn mond al te tuiten om een goede O klank te maken. 

Hij vind de spelletjes erg leuk om te doen en raakt ook ons gezicht aan bij de klanken zoals we bij hem doen. Een mooi teken dat hij het begrijpt.

Wil je geüpdatet blijven, volg ons dan op Instagram waar we geregeld een filmpje plaatsen van zijn vooruitgang.

Wij gaan naar Logopedie praktijk Vrijenburg in Barendrecht. Dit is hun website: https://www.logopediepraktijkvrijenburg.nl