Ik heb een hele tijd nagedacht of ik dit wel wilde schrijven. Want eigenlijk heb ik nooit problemen gehad met het slapen van mijn kinderen. Ik denk dat ik zeer gezegend ben hiermee. Ik denk ook niet dat ik heel goed om had kunnen gaan met een jaar of zelfs jaren gebroken nachten. Maar toch deel ik mijn verhaal, misschien kan je er toch tips uit halen.

Baby´s door slapen?

Natuurlijk sliepen mijn kinderen niet meteen vanaf dag 1 door. Dat hoort ook niet. Baby´s hebben nog geen dag nacht ritme en ook hun stofwisseling laat hun niet doorslapen. Ze hebben een kleine maag en daardoor ook constante voeding nodig. Die voeding is ook constant nodig omdat ze hard bezig zijn met allerlei ontwikkelingen. Zoals zichzelf warm houden, groeien, wennen aan een nieuwe omgeving. Ze hebben daarom die voeding steeds nodig. Maar ook zonder die voeding hebben ze hun mama steeds nodig. Door slapen is daarom helemaal niet goed. Het gaat hun kans op overleving tegen. Dus ja, ook mijn kinderen werden constant wakker, voor een fles (lees mijn verhaal over borstvoeding hier), maar ook gewoon voor samen zijn.

Mijn geheim 

Om toch voor een goede nachtrust te zorgen en niet geheel gebroken te zijn kun je toch een paar dingen doen. Een van de makkelijkste oplossingen is toch echt samen slapen. Of dit nu in een bed (let op de veiligheid), of met een co sleeper is dat maakt niet uit. Als jij je kindje dicht bij jou hebt, voelt hij zich veiliger, meer geborgen en zal hij ook beter slapen.

Daarnaast is het heel makkelijk om zo borstvoeding te geven. Je ontbloot je borst, je trekt je kindje tegen je aan, zorgt voor een goede aanleg en slaapt daarna gewoon weer verder terwijl je kindje slaapt. En je moeder instinct zorgt echt ervoor dat je ‘met één oog open slaapt’. Als je een flesje moet maken zorg dan de avond ervoor dat alles klaar staat en je dus zo klaar bent en weer terug naar bed kan. Doe ook vooral het licht niet aan, of gedimd licht. Zo krijgt je baby sneller het dag nacht ritme. Overdag dus ook het gordijn niet dicht trekken. 

Bij alle drie mijn kindjes moest ik op een bepaald moment overstappen naar flesvoeding. Ze waren allemaal rond de 2 maanden oud. En ook vanaf dat moment begonnen ze langer door te slapen s nachts. Er word geregeld gezegd dat het niets te maken heeft met fles of borstvoeding maar toch was het voor mij wel zo dat ze langer sliepen. Niet meteen 12 uur maar dat bleef niet lang op zich wachten. Ik kon dus al snel 6 tot 8 uur achter elkaar door slapen. Met 4 maanden oud sliepen alle 3 mijn kindjes 12 uur achter elkaar. Dit bepaalde ze geheel zelf. Ze groeide goed, bleven goed warm, daarom had ik geen enkele reden om hun ritme niet te volgen.  

In slaap brengen.

Natuurlijk is het top als ze doorslapen maar hoe krijg je ze überhaupt in bed. Ook dit heb ik eigenlijk heel natuurlijk gedaan, het voelde goed voor mij op deze manier en ik was totaal niet bezig met wanneer slapen ze door en kan ik ze wel weg leggen, en moeten ze niet zichzelf in slaap troosten.

Mijn idee was, mijn kindjes zijn nu nog zo klein, ze hebben hun hele leven nog om zichzelf in slaap te sussen. Nu is het aan mij om hun te helpen. Dus dat deed ik. Ik hield ze vast, gaf de fles en liet ze in slaap vallen. Daarna liet ik ze voorzichtig boeren, puur door ze overeind te houden en soms zacht te kloppen. En dan pas legde ik ze voorzichtig in hun bedje (of box, of waar het op dat moment kon). 

Het wegleggen was soms nog wel een uitdaging. Want vaak werden ze wakker als ik ze van mij af haalde (ze sliepen op mijn borst). Maar als ze dan wakker werden pakte ik ze weer op en legde ze terug op mijn borst. En even later probeerde ik het nogmaals.

Slaapcyclus

We hebben allemaal wel eens van remslaap gehoord. Dat is 1 van de 2 slaapvormen die we hebben. Remslaap en diepe slaap. Bij remslaap, wat staat voor Rapid Eye Movement, dromen we. Hierin verwerken we alles wat we hebben mee gemaakt en deze vorm van slaap ligt dicht bij het wakker worden. Als we babies willen wegleggen tijdens hun remslaap is de kans dat ze wakker worden heel groot. De overgang van remslaap  naar wakker worden is best klein. Daarom is dit ook de beste tijd om wakker te worden. 

Wil je echter niet dat je babytje wakker word dan kun je beter wachten op de diepe slaap. Hierin ontspant het lichaam en de hersenen zich echt en komt alles tot rust. Het is daarom ook belangrijk dat beide slaapvormen elkaar afwisselen. Verwerking en rust. En dit gebeurd ook. Het gaat als een golf, rust.. verwerking… rust.. verwerking en zo door tot je bij verwerking wakker word. Als jij je baby wilt wegleggen dan kun je dit dus het beste doen tijdens die diepe slaap. In het begin vergt het even wat oefening om dit te herkennen.

Tijdens de remslaap beweegt je baby, kleine trekjes van de spieren, de ogen die heen en weer flitsen (daar komt ook de naam vandaan), draaien en meer. Bij diepe slaap veranderd je baby meer in een soort slappe pop. Armen gaan hangen, mondje valt open, oogjes blijven stil. En dat is het moment dat je voorzichtig je baby kunt wegleggen. 

Zelf leren slapen

Eigenlijk vind ik dit een van de grootste onzin verhalen die er zijn. Niet alleen voor babies overigens. In slaap vallen is niet iets wat je leert. Het is ook niet iets wat je doet. Het is iets wat gebeurd. Slaap overkomt je. Ja je kunt jezelf in de ideale positie brengen om goed te slapen. In bed liggen en je ogen dicht doen ed. Maar in slaap vallen zelf, dat kan je niet bewust doen.

Je baby kun je dus ook niet leren in slaap vallen. Daarnaast kan jou baby al prima slapen. Slaaptraining is daarom ook onzin. Om te beginnen is het compleet onnatuurlijk, wij zijn dragers. We houden onze baby´s bij ons. We zouden het ook raar vinden als een gorilla zijn baby ergens achter laat om te huilen, om ´te leren in slaap te vallen alleen´. 

Dus hoe krijgen we onze kinderen zover dat ze zelf naar bed kunnen?
Aller eerst wil ik je vragen of je daar bij de geboorte al mee moet beginnen? Je baby heeft al zoveel dat hij ‘moet’ leren, moeten wij dan dit ook nog eens op zijn bord gooien? Nee, in mijn ogen niet. Maar dan.. Nou ik denk dat het beste is dat je een omgeving creëert waarin het kind zich veilig voelt en dus alleen durft te gaan slapen. Als de omgeving veilig is, en mama (en papa) dichtbij zijn dan vallen ze zonder zorgen in slaap. Want wat valt er dan te vrezen? 

Veilige omgeving

Hoe creëren je die omgeving? Nou vooral door er gewoon te zijn. In slaap vallen op mijn borst, dat doe ik zolang het nodig is. Mijn jongste is op het moment dat ik dit artikel schrijf 1 jaar en 3 maanden en ik wieg haar nog elke dag in slaap. En dit blijf ik doen zolang ze het nodig heeft. Ik kan mij eigenlijk niet herinneren hoelang ik dit deed bij die andere twee.

Bij mijn oudste duurde het heel lang voor zij echt goed sliep zonder mij. Ze was erg afhankelijk en ik lag geregeld nog een uur na dat zij in slaap was gevallen met mijn hand op haar. Maar uiteindelijk kon ook zij zonder mij. 

Met 2 jaar oud sliepen de oudste twee allebei zonder mij aan te raken in hun eigen bed, zonder problemen. Nog steeds brengen wij ze naar bed en blijven we een tijdje zitten. Maar ook als we wel weg moeten dan is dat geen probleem. De oudste twee zijn nu 6 en (bijna) 4. 

Dit is mijn verhaal over slapen met mijn kinderen. Ik realiseer mij heel goed dat het niet bij iedereen zo werkt maar ik hoop dat je toch wat inspiratie en vertrouwen uit mijn verhaal hebt gehaald. 

Slaap lekker!