Ik las pas geleden dat een gezin met 3 of meer kinderen lijkt te verdwijnen. Steeds meer ouders kiezen voor 1 of 2 kinderen. Of er gebeurd iets waardoor meer kinderen niet mogelijk is, zoals een scheiding of onvruchtbaarheid. Maar de grootste groep kiest er bewust voor. Sommige ouders omdat ze meer kinderen lastig vinden combineren met werk en vrije tijd. Omdat ze bang zijn dat ze minder liefde zullen voelen voor het volgende kind of omdat ze bang zijn dat ze het niet aankunnen. In dit artikel vertel ik mijn ervaringen als moeder van 3 kinderen.

Eerst twee

Ik zag mijn gezin altijd voor mij met maar 2 kinderen. Een jongen en een meisje. Met z’n 4en in huis en een hond. Ook mijn man wilde dit graag. Ons eerste kind kwam niet ongewenst maar wel onverwacht. We waren eigenlijk nog niet klaar voor kinderen en wilden ook nog niet beginnen. Maar ik werd zwanger en het roer ging om. De eerste zwangerschap verliep niet soepel maar ook niet moeilijk. Mijn dochter werd geboren 10 dagen na uitgerekende datum in het ziekenhuis. Allemaal zoals ik het niet wilde, maar ja, daar had ik weinig controle over.

De bevalling verliep erg vlot (lees: 2,5 uur) en ik had een snel herstel. Een volgend kind was dus geen probleem voor mij. 

Na twee jaar wachten werd ik zwanger van mijn zoon en deze zwangerschap verliep wat zwaarder dan de eerste. Na een fijne bevalling thuis (5 uur) was ik een gelukkig mens. Voor mij hoefde het niet meer. Echter had mijn man het gevoel dat ons gezin nog niet compleet was, hij wilde graag voor nog een kind. Maar ik had daar toen geen oren naar.

Of toch wel?

Een jaar na de geboorte van mijn zoon begon het bij mij toch weer te kriebelen. Wat als ons gezin toch nog met 1 kind groeide? Wat dan? Hadden we daar genoeg geld voor? Ruimte was er wel, we hebben een groot huis. Liefde genoeg. Na lang nadenken en het idee op mij te laten inwerken besloot ik toch dat een derde gewenst was. Dus we gingen ervoor. En voor een derde maal werden we al snel gezegend met een positieve test. De zwangerschap was erg zwaar (verplichte rust, oververmoeidheid en bekkeninstabiliteit) en de bevalling zeer pijnlijk. Dit was voor mij een teken dat 3 ons magische getal is en dat het hier ook bij blijft. 

Jouw magische getal

Bij ons is 3 voldoende. Bij jou is dat misschien 1, 2 of misschien wel 6. Het enige wat jij moet volgen is jouw gevoel, en die van je partner natuurlijk. Wat andere mensen doen is niet belangrijk omdat jij hun niet bent en misschien wel andere dingen kunt of belangrijk vind.

Veel vrouwen weten al vroeg hoeveel kinderen zij willen en aan kunnen. En dit kan zeker veranderen in de loop van de tijd. Laat jouw verleden dan ook niet bepalend zijn. Als ik dat had gedaan dan had ik nooit mijn tweede prachtige dochter gekregen. Die nu op mijn schoot mee zit te typen. 

Verschil 2 of 3 kinderen

Eerlijk gezegd merk ik erg weinig verschil tussen twee of drie kinderen. De auto moet groter, later willen ze misschien allemaal hun eigen kamer, een extra plek aan de eettafel… Tja echt verschil is er niet. Kleding kun je hergebruiken, of ruilen. Baby spullen kan je bewaren en speelgoed heb ik van de vorige twee nog. Al met al kost het dus weinig extra. Ook als je ergens naar toe gaat is er weinig verschil. Er zijn overal wel tafels te vinden voor grote groepen of gezinnen en in speeltuinen maakt het ook niet uit. 

Nu is mijn dochter pas een paar maanden oud maar toch gaat het erg gemakkelijk hier thuis. We zijn allemaal al gewend aan het leven zo en dat koste eigenlijk amper aanpassingstijd. 

Mijn gezin

Dus nu heb ik in plaats van 2 kinderen zoals eerst mijn ideaal was, 3 kinderen en ik ben er intens gelukkig mee. 3 kinderen en een hond. Mijn ideale gezin. Het gaat zelfs zo goed dat ik over een jaar of 2 nog wel een hond erbij wil. Haha, maar dat is weer een ander verhaal!